Geometrische abstractie is een abstracte kunstvorm waarbij de compositie wordt gemaakt met geometrische vormen zoals een rechthoek, cirkel, vierkant of driehoek. Het werk van ‘de Geometrisch Abstracten’ heeft architecten en designers sterk beïnvloed. De universele taal van deze stijl geeft vaak ook een tijdloos en open karakter aan het werk, waardoor telkens nieuwe generaties kunstenaars en verzamelaars opstaan die geprikkeld worden door deze vormentaal. Geometrisch Abstracten noemt men ook constructivisten.
Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog hield een groeiend aantal Nederlandse kunstenaars zich in meer of mindere mate bezig met abstractie. Zij werden hiertoe aangezet door het kubisme en het futurisme. Al snel ontstond een vernieuwende stroming die men later onderbracht onder de noemer De Stijl met onder anderen Theo van Doesburg, Piet Mondriaan en Gerrit Rietveld. Hun vernieuwende kunst vond zijn oorsprong in een steeds verdergaande vorm van abstrahering die leidde tot doeken en composities met samengestelde geometrische vormen. Zij werden ‘de eerste generatie Geometrisch Absracten’. Na de Tweede Wereldoorlog nam een nieuwe generatie ‘Geometrisch Abstracten’ de draad op. Zij vormden een tegenbeeld tegenover Cobra en de vrijheid die onder andere de Lyrisch Abstracten zich veroorloofden.
Tijdens deze expositie zijn werken te zien van een periode van de zeventiger jaren tot eind jaren negentig. Kunst van onder anderen Georg Ruyter, Peter Daaldrop, Geerhard Kuipers, Maurice Boots en anderen.