Toen mijn oudeheer land kon pachten van de gemeente en hier begon te hobbyboeren, bedacht ik dat er dan voor mezelf wel een paard bij kon. Omdat er geen schuur gebouwd mocht worden moest het een ras worden die het hele jaar buiten kon staan. Het werd een IJslander of een Merens. De keuze werd gemaakt: een IJslander. Het liefst een zwarte, maar deze zijn moeilijk te krijgen, ze zijn voornamelijk ‘brunn’. Op de veengrond kon deze ook goed uit de voeten. Het werd een merrie, zodat wij hiermee die gewilde hengst zelf zouden kunnen fokken. Ik heb toen flink wat paardrijcursussen gevolgd. De fijne kneepjes van deze geweldige paarden heb ik in IJsland geleerd. In IJsland heb ik een geweldige tijd gehad en heb ik met vele bekende IJslanders mogen werken.
Die tijd heb ik ook mijn opleiding voor goudsmid/edelsmid juwelier gevolgd en voltooid. Doordat ik ben opgegroeid met kunst, was het geen vreemde keus om hiervan mijn beroep te maken. Ik teken en schilder portretten en maak bronzen sculpturen. De sculpturen zijn voornamelijk torso’s van mannen en/of vrouwen, dieren en natuurlijk paarden, waaronder ook IJslandse paarden. Soms maak ik ze in opdracht van een klant, anders ontstaan ze door mijn eigenwijze ingeving. Zo heb ik bijvoorbeeld een beeld in opdracht gemaakt voor de Rainbow Ranch in Figueras. In het Spaanse Catalonië. Ook kun je bronzen van mijn hand tegenkomen in landen als IJsland en Kenia.
Mijn droompaard, zwarte pracht Fuji San fra Svarturblesi Snegla, werd in 2002 bij Siggi in Bergen ondergebracht om te worden ingereden. Na twee maanden ging het niet goed met Fuji. Hij moest geopereerd en de kans van slagen was 10%. Als de dag van gister staat het in mijn geheugen gegrift. Het verlossende telefoontje kwam: operatie geslaagd. Hij heeft het gehaald en elke dag mag ik naar hem kijken en soms, heel soms ook nog even met hem knuffelen. Gereden kan er niet op hem worden, maar hij is wel zo mak als een lammetje. Nu is hij het model voor vele van mijn paardensculpturen; Untamed Nature.
