Door José Pietens NHD 19 oktober 2017

Normaliter is het streng verboden om in een kunstgalerie met je vingers aan de kunstwerken te zitten. Maar Clive Lippett (1965) nodigt bezoekers van zijn expositie – dit weekend in Zaansgroen – uit om juist wél zijn kunstwerken aan te raken. Zijn moderne mozaïckkunst kan een stootje hebben. „De tegels die ik gebruik, zijn bedoeld om op de vloer te leggen en eroverheen te lopen. Ze zijn weerbestendig, barsten niet en de kleuren blijven behouden. Gaat jaren mee. De tegel- en mozaïekvloeren uit de Romeinse tijd liggen er tenslotte ook nog steeds.” Het zou wel oneerbiedig voelen om met maat 42 over Clive’s kunst te stampen. Zijn werk – door Zaansgroen treffend omschreven als swingende mozaïeken – is kleurrijk, divers en vrolijk makend; naar de aard van de kunstenaar zelf. De geboren Engelsman groeide op in Kent en studeerde een jaar beeldende kunst in Canterbury. Hij woonde vervolgens in verschillende plaatsen in Engeland, maakte zo nu en dan een schilderij voor zichzelf en verdiende de kost als standwerker. In de jaren tachtig verhuisde hij van Londen naar Zaandam, waar zijn vader woonde. „Voor iemand van buiten Londen klinkt het misschien vreemd, een verhuizing van zo’n wereldstad naar een provinciestad. Maar ik vond Londen te groot, te snel en te vies. De huizen waren – ook toen al – nauwelijks te betalen. Het politieke klimaat beviel me evenmin, ik ben opgegroeid met Thatcher. Bovendien heb je in Nederland veel meer vrijheid.”

Standwerker

In Nederland ging hij door als standwerker. Op beurzen en vooral op markten in het hele land bracht hij zijn waar aan de man. Hij verkocht van alles, maar hét succes-product waar hij altijd weer bij terugkeerde was de glassnijder. Met dat gereedschap is het snijden van glas een koud kunstje, zegt hij. Clive kan het weten, want hij heeft er eindeloos mee gesneden. „Als je op de markt werkt, maak je lange dagen. Maar als standwerker ben je meestal maar zo’n drie uur écht aan het werk. Het grootste deel van de dag sta je te hangen. Toen ben ik dingen gaan uitproberen met die snijder, gewoon voor mezelf, met allerlei soorten glas en tegels. Op die manier heb ik heel veel techniek geleerd.” Met glas werkt hij inmiddels niet meer. „Ja, het klinkt vast wat arrogant, maar glas snijden is voor mij te makkelijk. Ik heb dat zó vaak gedaan. Rond het jaar 2000 ben ik overgestapt op tegels. De eerste dingen waren afschuwelijk. Ik had nog nooit mozaïeken gemaakt en ben geen tegelzetter, dus wist nog niet wat er allemaal mogelijk was. Bij het snijden moetje bijvoorbeeld rekening houden met de voegen. Een cirkel uit meerdere delen krijg je niet meer rond als je pas achteraf ruimte voor de voegen maakt.”

Tegels

Proefondervindelijk ontdekte Clive welke tegels het beste zijn (‘Duitse Buchtal cn Hollandse Mosa snijden zó mooi’) en wanneer ze het best gesneden kunnen worden. „Op een koude marktdag is het lastig snijden, maar als tegels de hele dag in het zonnetje liggen, snij je er heel makkelijk doorheen.” Omdat tegels zich lenen voor decoratieve vormen, maakte hij onder meer veel bloemmotieven op vazen, yin en yang-tekens op tafels en abstracte vormen op muren. „Met dat decoratieve ben ik wel klaar, dat vind ik geen échte kunst. Mijn serie ‘The Strokes’ is een voorbeeld van de richting die ik uit wil. Ik was in een wat sombere bui toen ik eraan begon, terwijl ik toch een heel vrolijke man ben. Maar bijna direct nadat ik het eerste werk op Facebook had gezet, werd ‘ie verkocht. Én het is heel leuk om te maken.” Als er een kunstdroom is die hij graag zou vervullen, dan is het een groot mozaïek maken in de openbare ruimte, bijvoorbeeld op een grote muur in Zaandam. „Daarvoor zou ik de gemeente moeten benaderen. Ik ben er al een keer eerder geweest, met een ander werk, een Zaanse bloem. Dat had de gemeente bijvoorbeeld kunnen gebruiken als relatiegeschenk. Ze wilden er helaas niets mee. Tja, ik ben niet zo goed in marketing. Klinkt gek voor een standwerker, hè?”, zegt hij met een lach. „Ik kan alles verkopen, behalve mezelf.”

Clive Lippett exposeert met zijn swingend mozaïek op zaterdag 21 & zondag 22 oktober bij Zaansgroen – 13.00 tot 17.00 uur.