Clive Lippett werkt al 30 jaar met glas en tegels. De laatste 15 jaar maakt hij hier mozaïek mee. “In de loop der jaren heb ik met veel verschillende technieken geëxperimenteerd, maar heb ik altijd tangen gebruikt om tegels te knippen. Ik ben autodidact, dus ik heb nooit geleerd wat je wel of juist niet kon doen met glas of tegels. Gewoon proberen leidde tot interessante technologische ontwikkelingen.” De reden dat sommige mozaïeken gegoten zijn en eigenlijk niet eens worden vastgelijmd, is één van die praktische ontdekkingen. Het maken van mozaïek is een voortdurend leerproces en Clive leert van elk mozaïek dat hij maakt. Als hij een mozaïek opnieuw maakt, is het altijd een verbetering op de eerste poging. Het schetsen in mozaïek, als die term al op mozaïek kan worden toegepast, kan er voor zorgen dat een thema ontwikkelt.
“Ik heb collega’s over de hele wereld die de mooiste mozaïeken maken in veel verschillende stijlen, met glas, steen, keramiek en vele andere materialen. Twee dingen die ze gemeen hebben: ze gebruiken veel kleine stukken en ze gebruiken meestal dezelfde gereedschappen.” Clive gebruikt liever grotere stukken in zijn werk. De combinatie van zelfstudie, andere gereedschappen en grote stukken geeft zijn mozaïeken een eigen stijl. Het biedt hem tevens de mogelijkheid om relatief snel een mozaïek te maken. “Persoonlijk vind ik mozaïek erg tastbaar, ik hou van het gevoel van het materiaal in mijn handen. Om deze reden vind ik fijn als mijn mozaïek helemaal vlak is. De enige afgeronde randen zijn die van de buitenranden. De mozaïeken zijn vlak en kunnen aan de wand worden gehangen.