In Coby’s werk heeft erosie en vergankelijkheid altijd een rol gespeeld. Daarbij is de kust een belangrijke inspiratiebron. Water, wind en tijd lijken hun invloed te hebben nagelaten, zowel op de gedraaide als op de handgevormde objecten. Hierdoor lijken vorm en huid mede te zijn gevormd. Toch speelt ook de mens en de gezochte geborgenheid een rol. Tijdens het kleien lijken de werkstukken als vanzelf te ontstaan. Bij het afwerken is het een zoektocht naar evenwicht. Terugkerende thema’s in Coby’s werk zijn o.a. boten, huisjes. Maar ook oude industriële overblijfselen kunnen haar inspireren. Zelfs herinneringen kunnen verweren.
