Meike van Riel is geboren in 1978 en opgegroeid in Utrecht. Sinds 2004 schildert ze in een atelier in Utrecht. Naast het beeldende werk schrijft ze gedichten. In september 2015 is er een dichtbundel verschenen ‘Het zoete brood’. “Toen ik begon met schilderen gebruikte ik acrylverf. Op dit medium had ik mij toegelegd om een eigen stijl te ontwikkelen. Na vele jaren werken met acrylverf koos ik ervoor om te gaan werken met olieverf. Het ontdekken van andere materialen en combinaties van materialen gaf mij meer mogelijkheden. Het werken met Oost-Indische inkt, gekleurde inkt, houtskool, inkt-pennen en ecoline heb ik me eigen gemaakt. Ook verdiepte ik me in het maken van beelden met zwarte was”, volgens Meike.
Hoewel ze drie jaar geleden toegelaten is tot de kunstacademie, heeft ze er destijds toch voor gekozen om zelfstandig verder te gaan. “Ik wilde mijn persoonlijke ontwikkelingsproces voorrang geven, mijn eigen stijl blijven ontwikkelen en ik wilde graag blijven exposeren. Als kunstenaar heb ik behoefte aan feedback en het gesprek over kunst. Over wat je wilt zeggen met je werk of juist niet. Daarom heb ik meerdere jaren lessen gevolgd bij door mij zelf uitgekozen docenten. Door in gesprek te gaan met ervaren kunstenaars kwam ik tot inzichten over het schilderwerk.”
Het gebruik van ‘wit’ te midden van de kleuren is voor Meike van wezenlijk belang. “‘Wit’ wordt toegepast als metafoor voor iets wat iedereen bezit. Een universele overeenkomst die ieder mens een mens maakt, de eigenschappen die we gemeen hebben. Ik noem het ‘de essentie’. De essentie of eenvoud binnen bijvoorbeeld een reeks van emoties en gevoelens”, aldus Meike. De laatste vijf jaar exposeert ze met regelmaat in binnen- en buitenland. Ook verschenen er kunstwerken van haar in een catalogus in New York ‘ínternational contemporary artists, Voll 8’. Deze catalogus wordt verkocht bij het Santa Barbara Museum of Art in Amerika.